Verbum

валец

валец

валёк

муж. валок, пранік, качалка, барак, ворчык, дзяржанне

валёр

валёр

валидол

валідол

валик

валік, см. валвалік, см. вал

валикообразный

валікападобны

валиснерия

валіснерыя

валить

валіць, звальваць, валить деревья — валіць (звальваць) дрэвы валить вину на кого-либо — звальваць (валіць) віну на каго-небудзь сибирская язва валила скот — сібірская язва валіла жывёлу ветер валил с ног — вецер валіў з ног валить всё в одну кучу — валіць усё ў адну кучу валить с больной головы на здоровую — валіць з хворай галавы на здаровую валить через пень колоду — валіць цераз пень калоду валіць, снег валит хлопьями — снег валіць камякамі народ так и валит — народ так і валіць

валиться

несовер. валіцца, с треском валились деревья — з трэскам валіліся дрэвы шапка валится с головы — шапка валіцца з галавы воз валится на бок — воз валіцца на бок забор валится — плот валіцца валіцца, звальвацца, см. валить валиться из рук — валіцца з рук валиться с ног — валіцца з ног

валка

валка, валенне