Verbum

спорадический

спарадычны

спорадичность

спарадычнасць

спорангий

спарангій

спорить

несовер. спрачацца, см. поспоритьзмагацца, ісці ў заклад, закладацца, о вкусах не спорят — аб густах не спрачаюцца

спориться

быць спорным, ісці спорна, когда весело живётся, работа спорится — калі весела жывецца, работа ідзе спарней

спорность

спрэчнасць

спорный

спрэчны

споро

спорна

споровик

спаравік

споровые

споравыя