Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

развьючиваться

разуючвацца

развьючить

разуючыць

развьючиться

разуючыцца

развязанный

развязаны

развязать

развязаць, развязать войну — развязаць вайну развязать руки кому — развязаць рукі каму развязать язык — развязаць язык

развязаться

развязацца, адчапіцца, адвязацца, пазбавіцца, еле развязался я с ним — ледзь я адчапіўся (адвязаўся) ад яго развязаться с заботами — пазбавіцца ад клопатаў пасмялець, пачаць трымацца больш вольна

развязка

развязка, развязка романа лит. — развязка рамана счастливая развязка — шчаслівая развязка развязка, построить развязку на шоссе — пабудаваць развязку на шашы

развязно

развязна, пахабна, бесцырымонна

развязность

развязнасць

развязный

развязны, нахабны, бесцырымонны