разврат
муж. распуста, разбэшчанасць, раздуранасцьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
развратитель
разбэшчвальнік, см. развратитьразвратительница
разбэшчвальніцаразвратить
совер. разбэсціць, разбэсціць, распусціцьразвратиться
разбэсціцца, разбэсціцца, распусціццаразвратник
распуснікразвратница
распусніцаразвратничать
распуснічацьразвратно
распусна, разбэшчанаразвратность
распуснасць, разбэшчанасць