Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

расстригаться

расстрыгацца

расстрижение

расстрыжэнне

расстриженный

расстрыжаны

расстричь

расстрыгчы

расстричься

расстрыгчыся

расстроенный

прич., прил. расстроены, разладжаны, разладжаны, разладжаны, сапсаваны, расхваляваны, засмучаны, см. расстроить

расстроить

совер. расстроіць, разладзіць, разладзіць, разладзіць, сапсаваць, расхваляваць, сапсаваць настрой, засмуціць, см. расстраивать

расстроиться

расстроіцца, разладзіцца, разладзіцца, разладзіцца, сапсавацца, расхвалявацца, засмуціцца

расстройка

расстройка, в доме расстройка — у доме расстройка (разлад)

расстройство

ср. расстройства, расстройство финансов — расстройства фінансаў разладжанне, заняпад, их дела пришли в расстройство — іх справы прыйшлі ў заняпад разладжанне, расстройства, расстройство желудка — расстройства жывата, панос хваляванне, он сегодня в расстройстве — у яго сёння дрэнны (сапсаваны) настрой, ён сёння расхваляваны