Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

временить

марудзіць, цягнуць

временник

муж. летапіс, хроніка, часопіс

временно

часова, да часу

временной

часавы

временнообязанный

часоваабавязаны

временность

часовасць

временно-пространственный

часава-прасторавы

временный

часовы

временщик

фаварыт, дачаснік

время

ср. час, время и пространство — час і прастора настоящее, прошедшее, будущее время грам. — цяперашні, прошлы, будучы час пара, четыре времени года — чатыры пары года пара, время спать — пара спаць время терпит — час яшчэ ёсць, час (яшчэ) дазваляе, часу (яшчэ) хапае время не терпит, время не ждёт — часу мала (няма), час не чакае коротать время — праводзіць (бавіць) час всему своё время — на ўсё свой час с течением времени — з цягам часу в своё время — у свой час, сваім часам в скором времени — неўзабаве, у хуткім часе (в) первое время — першыя часы во время оно уст. — у часы даўнія на время — на нейкі час время от времени, от времени до времени — час ад часу, (изредка) калі-нікалі со временем — з часам до сего времени — дагэтуль, да гэтага часу до поры, до времени — да пары, да часу, пакуль што одно время — адзін час (нейкі час) в одно прекрасное время — аднаго разу, (однажды) аднойчы