Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

заколодить

заколодило безл. прост. — здарылася затрымка, застопарыла

заколоситься

закаласіцца, закаласавацца, закаласаваць, пачаць выплываць

заколотить

совер. забіць, загрукаць, загрукатаць, загрукацець

заколотиться

закалаціцца

заколотый

заколаты, прыколаты, прышпілены, см. заколоть

заколоть

совер. закалоць, прыкалоць, прышпіліць

заколоться

закалоцца

заколоченный

забіты

заколыхать

закалыхаць, загайдаць, загушкаць

заколыхаться

закалыхацца, загайдацца