Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

ознаменовать

азнаменаваць, адзначыць, это открытие ознаменовало целую эпоху в истории науки — гэта адкрыццё азнаменавала цэлую эпоху ў гісторыі навукі ознаменовать праздник торжественным собранием — адзначыць свята ўрачыстым сходам

ознаменоваться

азнаменавацца, адзначыцца

ознаменовывать

азнамяноўваць, адзначаць

ознаменовываться

азнамяноўвацца, адзначацца

означать

несовер. азначаць, абазначаць

означаться

азначацца, см. означитьсяабазначацца, см. означать

означенный

азначаны, абазначаны, адзначаны, названы

означиться

азначыцца

озноб

дрыжыкі, у меня (у него) озноб — мяне (яго) трасе (калоціць), мяне (яго) дрыжыкі праймаюць я почувствовал озноб — мяне пачало трэсці (калаціць), мяне ўзялі (пранялі) дрыжыкі

ознобить

абмарозіць