Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

говорение

гаварэнне

говорильня

гаварыльня

говорить

гаварыць, казаць, он говорит — ён гаворыць говорить дело разг. — гаварыць слушна, добра казаць, праўду казаць он дело говорит — ён гаворыць слушна (добра, праўду кажа) говорят в знач. вводн. сл. — кажуць, гавораць иначе говоря — інакш кажучы не говоря дурного слова — не кажучы нічога благога вообще (в сущности) говоря в знач. вводн. сл. — наогул кажучы говорить на разных языках — гаварыць на розных мовах говорят (говорю) вам (тебе) — кажуць вам (табе) и не говори!, и не говорите! — і не кажы!, і не кажыце! между нами говоря в знач. вводн. сл. — між намі кажучы нечего (не стоит) и говорить — няма чаго і гаварыць само за себя говорит — само за сябе гаворыць что вы говорите! — што вы кажаце! что и говорить — што і казаць что (как) ни говори — што (як) ні кажы

говориться

гаварыцца, как говорится — як кажуць, як гаворыцца, як той казаў

говорливость

гаварлівасць, гаманлівасць

говорливый

гаваркі, гаварлівы, гаманкі, гаманлівы

говорок

муж. разг. гамонка, гаворка

говорун

гаварун

говорунья

гаваруха

говоруха

см. говорунья