Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
адеёилоруыьэюя
аеёиоуюя

бледнота

бледната, бледнасць

бледный

бледны

бленда

бленда

бленоррея

бленарэя

блеск

муж. бляск, бліск, бляск, говорить с блеском — гаварыць бліскуча (красамоўна) 3) железный, свинцовый блеск — жалезны, свінцовы блішчак во всём блеске — ва ўсёй красе (ва ўсім бляску) с блеском — бліскуча

блесна

блешня

блеснуть

совер., однокр. бліснуць, бліснуць, вызначыцца, мільгануць, з’явіцца, блеснула мысль — мільганула (з’явілася) думка

блестеть

несовер. блішчаць, бліскаць, ззяць, зіхацець, стекло блестело на солнце — шкло блішчала на сонцы грохотал гром и блестела молния — грымеў гром і бліскала маланка вызначацца, не блещет умом — не вызначаецца розумам

блестяще

бліскуча

блестящий

які (што) блішчыць, які (што) бліскае, які (што) ззяе, які (што) зіхаціць, які (што) вызначаецца, см. блестетьбліскучы