обручённый
заручаныVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
обручить
заручыцьобручиться
заручыццаобручный
абручныобрушать
см. обрушиватьобрушение
абвальванне, см. обрушиватьабрушэннеобрушенный
абвалены, абрушаны, см. обрушитьабдзёрты, абадраны, см. обрушитьобрушивать
несовер. абвальваць, абрушваць, абурваць, абрушвацьобрушиваться
абвальвацца, абрушвацца, абурвацца, накідвацца, навальвацца, нападаць, абвальвацца, абрушвацца, абурвацца, см. обрушиватьобрушить
I совер. абваліць, абрушыць, обрушить угрозы — пачаць сыпаць пагрозы обрушить огонь на врага — абрушыць агонь на ворага абадраць, абдзерці