Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а в д е ё ж и о с т у ы ь э ю я

б в г д ё ж з и й к л м н п р с т у ф х ц ч ш щ

разбуяниться

разбуяніцца

разважничаться

разважнічацца

развал

муж. развал, развал, развал, развал, плашка

разваленный

развалены, развалены, см. развалить

развалец, развалец

ходить с развальцем (развальцей) — хадзіць перавальваючыся, хадзіць уперавалку

разваливание

развальванне, развальванне, см. разваливатьраскідванне, разбіванне, раскачванне, см. разваливать

разваливать

см. развалитьразвальваць, разбурваць, разбураць, разваливать стену — развальваць (разбураць) сцяну развальваць, разваливать хозяйство — развальваць гаспадарку см. развалятьраскідаць, раскідваць, растрасаць, разбіваць, раскачваць

разваливаться

I несовер. развальвацца, разбурвацца, разбурацца, развальвацца, рассядацца, развальвацца, разлягацца, развальвацца, разбурвацца, разбурацца, см. разваливать II несовер. страд. раскідвацца, растрасацца, разбівацца, раскачвацца

развалина

жен. руіны, разваліна, развалины дома — руіны дома не пароход, а развалина — не параход, а разваліна развалины старого строя — руіны старога ладу разваліна

развалистый

шырокі, перавалісты, развалісты