разрывание
раздзіранне, разрыванне, см. разрыватьраскопванне, разрыванне, разварочванне, см. разрыватьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
разрывать
см. разорватьраздзіраць, разрываць, см. разорватьсм. разрытьраскопваць, разрываць, раскопваць, разварочвацьразрываться
I несовер. раздзірацца, разрывацца, раздзірацца, разрывацца, см. разрывать душа разрывается — душа разрываецца II несовер. страд. раскопвацца, разрывацца, раскопвацца, разварочваццаразрывной
разрыўны, разрывная длина тех. — разрыўная даўжыня разрывная пуля — разрыўная куляразрыдаться
разрыдацца, расплакаццаразрытый
раскапаны, разрыты, раскапаны, см. разрытьразрыть
совер. раскапаць, разрыць, раскапаць, он разрыл все мои вещи — ён раскапаў (развярнуў) усе мае рэчыразрыхление
разрыхленнеразрыхлеть
разрыхлецьразрыхлённый
разрыхлены