разор
муж. разг. разбурэнне, разарэнне, см. разорятьVerbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (другая версія, правапіс да 2008 г.)
разораться
раскрычаццаразорванный
разадраны, раздзёрты, разарваны, адарваныразорвать
совер. разадраць, раздзерці, разарваць, разорвать верёвку — разарваць вяроўку разорвать связи перен. — разарваць сувязі чтоб тебя разорвало — каб цябе разарваларазорваться
разадрацца, раздзерціся, разарвацца, хоть разорвись! — хоць разарвіся!разорение
разбурэнне, спусташэнне, разарэнне, давядзенне да галечы, разарэнне, см. разоритьразорённый
разбураны, спустошаны, разораны, даведзены да галечы, см. разоритьразоритель
разбуральнік, спусташальнік, разаральнік, см. разоритьразорительница
разбуральніца, спусташальніца, разаральніца, см. разоритьразорительность
разбуральнасць, спусташальнасць, разаральнасць, см. разорять