шар
муж. шар, род. шара муж.
(скатанный) гала, -лы жен., галка, -кі жен.
воздушный шар — паветраны шар
земной шар — зямны шар
бильярдный шар — більярдны шар
поверхность шара мат. — паверхня шара
пробный шар прям., перен. — пробны шар
хоть шаром покати погов. — хоць шаром пакаці, (пуста) як вымецена
шараханье
1) стуканне, -ння ср., траханне, -ння ср., шараханне, -ння ср., жаханне, -ння ср.
2) шараханне, -ння ср., кіданне, -ння ср.
3) стуканне, -ння ср., траханне, -ння ср., шараханне, -ння ср.
4) перен. шараханне
см. шарахать, шарахаться
шарахать
несовер.
1) (ударять, стрелять) разг. стукаць, трахаць, шарахаць, жахаць
2) см. шарахаться
шарахаться
1) (бросаться в сторону) разг. шарахацца, кідацца
2) (стукаться обо что-либо) прост. стукацца, трахацца, шарахацца
3) перен. (сторониться, избегать кого-либо) разг. шарахацца
шарахнуть
совер., однокр. прост.
1) (ударить, выстрелить) стукнуць, трахнуць, шарахнуць, жахнуць
2) см. шарахнуться
шарахнуться
1) (броситься в сторону) разг. шарахнуцца, кінуцца
2) (стукнуться обо что-либо) прост. стукнуцца
2) (стукнуться обо что-либо) прост. стукнуцца, трахнуцца, шарахнуцца