Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шваб

шваб, род. шваба муж.

швабка

швабка, -кі жен.

швабра

жен. швабра, -ры жен.

шчотка (венік) для падлогі

швабский

швабскі

шваль

прост. в разн. знач. дрэнь, род. дрэні жен.

швальня

спец. уст. швальня, -ні жен.

шваркать

несовер. прост.

1) шпурляць

2) (ударять с силой) хвастаць

3) (обливать) абліваць

шваркнутый

1) шпурнуты

2) хвастануты

3) абліты

см. шваркнуть

шваркнуть

совер., однокр. прост.

1) шпурнуць

2) (ударить с силой) хвоснуць

3) (облить) абліць

шваркнуться

прост.

1) (упасть) бразнуцца

2) (удариться) стукнуцца