Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

туча

прям., перен. хмара, -ры жен.

грозовая туча — навальнічная хмара

туча саранчи — хмара саранчы

тучи сгустились (собрались) над кем-либо, чем-либо — хмары навіслі над кім-небудзь, чым-небудзь

он ходит как туча — ён ходзіць як хмара

тучевой

хмаравы

тучка

уменьш.-ласк. хмарка, -кі жен.

тучнеть

несовер.

1) (о ком-либо) сыцець, тлусцець, паўнець, гладчэць

2) (о земле) тлусцець, набірацца сілы

3) (о колосе, зерне) ядранець, налівацца, паўнець

(о траве) станавіцца сакавітым (больш сакавітым, сакаўным, больш сакаўным, сакаўнейшым, сочным, больш сочным, сачнейшым)

тучность

1) сытасць, -ці жен., тлустасць, -ці жен., паўната, -ты жен.

2) тлустасць, -ці жен., урадлівасць, -ці жен.

3) ядранасць, -ці жен., паўната, -ты жен.

сакавітасць, -ці жен., сочнасць, -ці жен.

см. тучный

тучный

1) сыты, тлусты, поўны, гладкі

2) (о земле) тлусты, урадлівы

3) (о колосе, зерне) ядраны, наліты, поўны

(сочный и густой — о траве или с густой и сочной травой — о луге) сакавіты, сочны, сакаўны