Verbum

сподвижник

книжн. паплечнік, -ка муж., саратнік, -ка муж.

сподвижница

паплечніца, -цы жен., саратніца, -цы жен.

сподличать

совер. разг. зрабіць подласць

сподобить

совер. разг. ирон. даць

господь сподобил — бог даў

сподобиться

дацца

сподобленный

дадзены

сподоблять

несовер. разг. ирон. даваць

см. сподобить

сподобляться

возвр., страд. давацца

сподручно

нареч. з рукі, зручна

сподручность

зручнасць, -ці жен.