Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

собака

жен. прям., перен. сабака, -кі муж.

породистая собака — пародзісты сабака

охотничья собака — паляўнічы сабака

вот где собака зарыта — вось дзе сабака закапаны

с собаками не сыщешь — з сабакам не знойдзеш

и собаками не загнать — і сабакамі не загоніш

собаку съесть на чём-либо — сабаку з’есці на чым-небудзь

собак вешать на кого-либо — сабак вешаць на каго-небудзь

собак гонять — сабак ганяць

как кошка с собакой — як кот з сабакам

собаке — собачья смерть погов. — сабаку — сабачая смерць

нужен (нужна, нужно) как собаке пятая нога — патрэбен (патрэбна) як сабаку пятая нага

собаковед

сабаказнавец, -наўца муж.

собаковедение

сабаказнаўства, -ва ср.

собаковод

сабакавод, -да муж., сабакагадовец, -доўца муж.

собаководство

ср. сабакаводства, -ва ср., сабакагадоўля, -лі жен.

собакоголовые

мн. сущ. зоол. сабакагаловыя, -вых

собакообразный

зоол. сабакападобны

собачий

сабачы

собачий нюх — сабачы нюх

собачий холод — сабачы холад

собачка

жен. в разн. знач. сабачка, -кі муж.

маленькая собачка до старости щенок посл. — маленькі сабачка да веку шчаня

собачник

разг. сабакар, -ра муж.