Verbum

сия

мест. см. сей

сияние

прям., перен. ззянне, -ння ср.

северное сияние — паўночнае ззянне

сиятельный

дорев. ирон. яснавяльможны

сиятельство

ср. дорев. сіяцельства, -ва ср., яснавяльможнасць, -ці жен.

ваше сиятельство — ваша сіяцельства

сиять

несовер.

1) (светить) ззяць, свяціць

(блестеть) блішчаць

(сверкать) зіхацець

2) перен. ззяць

сияющий

1) прич. які (што) ззяе, які (што) свеціць

які (што) блішчыць

які (што) зіхаціць

см. сиять

2) прил. зіхатлівы, бліскучы

(озарённый) азораны, асвечаны

3) прил. перен. (радостный) радасны, вясёлы