Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сеча

уст., высок. сеча, -чы жен.

сечевик

ист. сечавік, -ка муж.

сечение

в разн. знач. сячэнне, -ння ср.

коническое сечение мат. — канічнае сячэнне

живое сечение физ. — жывое сячэнне

сечение электрического провода тех. — сячэнне электрычнага провада

сечение (сечка) камня — сячэнне каменя

кесарево сечение мед. — кесарава сячэнне

золотое сечение — залатое сячэнне

сеченный

прич.

1) сечаны

2) (наказанный поркой) біты, хвастаны, лупцаваны

сеченый

прил. сечаны

сеченая рана — сечаная рана

каменные сеченые карнизы — каменныя сечаныя карнізы

сечка

жен.

1) (действие) сячэнне, -ння ср.

2) (нож для рубки капусты) сякач, род. секача муж.

3) (рубленая солома) сечка, -кі жен.

4) (дроблёная крупа) драныя крупы

сечь

несовер.

1) сячы, секчы

2) (наказывать поркой) біць, хвастаць, лупцаваць

Сечь

ист. Сеч, род. Сечы жен.

Запорожская Сечь — Запарожская Сеч

сечься

несовер.

1) (сражаться в бою) сячыся, секчыся

2) (о волосах) сячыся, секчыся

3) страд. сячыся, секчыся

см. сечь 1