Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ряд

1) в разн. знач. рад, род. рада муж.

(о проборе — ещё) радок, -дка муж.

сидеть во втором ряду — сядзець у другім радзе

сомкнуть ряды — самкнуць рады

в рядах армии — у радах арміі

овощной ряд — рад агародніны (гародніны)

торговые ряды — гандлёвыя рады

причесать волосы на косой ряд — прычасаць валасы на касы рад (радок)

2) (значительное число) рад, род. рада муж.

шэраг, -га муж.

ряд поколений — рад (шэраг) пакаленняў

ряд учёных — рад (шэраг) вучоных

целый ряд обстоятельств — цэлы рад (шэраг) акалічнасцей (абставін)

из ряда вон выходящий — незвычайны

в первых рядах — у першых радах (шэрагах)

в ряду кого-чего — сярод (у ліку) каго-чаго

рядить

I несовер.

1) уст. прост. (наряжать) прыбіраць, убіраць

(одевать) адзяваць

(верхнюю одежду) апранаць

2) (переодевать) прост. пераадзяваць

(верхнюю одежду) пераапранаць

II несовер. уст. (нанимать) наймаць

обл. гадзіць

судить да рядить — разважаць ды меркаваць

рядиться

I несовер.

1) уст. (наряжаться) прыбірацца, убірацца

(одеваться) адзявацца

(в верхнюю одежду) апранацца

2) (переодеваться) прост. пераадзявацца

(в верхнюю одежду) пераапранацца

II несовер. уст. (условливаться) дамаўляцца

(наниматься) наймацца

обл. гадзіцца

рядковый

с.-х. радковы

рядком

нареч. разг. поруч, побач

(о людях — ещё) поплеч

ряднина

жен. обл. радно, -на ср.

рядно

обл. радно, -на ср.

рядный

уст. дагаворны

рядная грамота — дагаворная грамата

рядовка

бот. радоўка, -кі жен.

рядовой

1) прил. радавы

рядовой боец — радавы баец

рядовой работник — радавы работнік

2) сущ. воен. радавы, -вога муж.

3) (о посеве) с.-х. радавы, радковы