рядить

I несовер.

1) уст. прост. (наряжать) прыбіраць, убіраць

(одевать) адзяваць

(верхнюю одежду) апранаць

2) (переодевать) прост. пераадзяваць

(верхнюю одежду) пераапранаць

II несовер. уст. (нанимать) наймаць

обл. гадзіць

судить да рядить — разважаць ды меркаваць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)