ржаветь
несовер. іржавець, (после гласных) ржавець
нож начал ржаветь — нож пачаў іржавець
иголка начала ржаветь — іголка пачала ржавець
ржавление
спец. іржаўленне, -ння ср., (после гласных) ржаўленне, -ння ср.
ржавость
іржавасць, -ці жен., (после гласных) ржавасць, -ці жен.
ржавчина
іржа, род. іржы жен., (после гласных) ржа, род. ржы жен.
ржавчинник
бот. іржаўнік, -ку муж., (после гласных) ржаўнік, -ку муж.
ржавчинные
мн. сущ. бот. іржаўныя, -ных, (после гласных) ржаўныя, -ных
ржавый
іржавы, (после гласных) ржавы
ржавый гвоздь — іржавы цвік
ржание
ср.
1) іржанне, -ння ср., (после гласных) ржанне, -ння ср.
лошадиное ржание — конскае ржанне
слышать ржание — чуць ржанне
2) прост. рагатанне, -ння ср.
рогат, -ту муж.
ржанище
обл. жытнішча, -шча ср., іржышча, -шча ср., (после гласных) ржышча, -шча ср.