рычаг
муж.
1) рычаг, -га муж.
(жердь) падважнік, -ка муж.
(вага) вага, -гі жен.
рычаг перемены скоростей — рычаг перамены скорасцей
2) перен. рычаг, -га муж.
рычажный
рычажны
рычание
ср. рыканне, -ння ср., рык, род. рыку муж.
(рёв) роў, род. рову муж.
(собаки) гырканне, -ння ср.
рычать
несовер.
1) рыкаць
(реветь) раўці
(о собаке) гыркаць
2) перен. разг. гыркаць, раўці