рыхление
рыхленне, -ння ср.
рыхлеть
несовер.
1) рыхлець
2) разг. (полнеть) станавіцца друзлым
рыхлитель
с.-х. рыхліцель, -ля муж.
рыхлить
несовер. рыхліць
рыхлиться
страд. рыхліцца
рыхло
нареч. рыхла
рыхлость
1) рыхласць, -ці жен.
2) перен. друзласць, -ці жен.
рыхлый
1) рыхлы
2) перен. разг. друзлы
рыхляк
в разн. знач. рыхляк, -ка муж.