осязаемо
нареч. адчувальна
прыметна, разг. прыкметна
см. осязаемый 2
осязаемость
адчувальнасць, -ці жен.
прыметнасць, -ці жен., разг. прыкметнасць, -ці жен.
см. осязаемый 2
осязаемый
1) прич. які (што) успрымаецца дотыкам, які (што) адчуваецца на дотык, які (што) абмацваецца
см. осязать 1
2) прил. адчувальны
(заметный) прыметны, разг. прыкметны
осязание
ср. дотык, -ку муж.
чувство осязания — пачуццё дотыку
осязательно
нареч. адчувальна
прыметна, разг. прыкметна
осязательность
адчувальнасць, -ці жен.
прыметнасць, -ці жен., разг. прыкметнасць, -ці жен.
осязательный
1) датыкальны
осязательные органы — датыкальныя органы
2) перен. (ощутительный) адчувальны
(заметный) прыметны, разг. прыкметны
осязать
несовер.
1) успрымаць дотыкам, адчуваць на дотык
2) перен. адчуваць
прымячаць, разг. прыкмячаць
осязаться
1) успрымацца дотыкам
адчувацца на дотык
2) перен. адчувацца
прымячацца, разг. прыкмячацца