ого
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэнніоговаривать
1) (клеветать) абгаворваць
2) (заранее условливаться) абумоўліваць, агаворваць
3) (делать оговорку) агаворваць
оговариваться
1) (делать оговорку) агаворвацца
2) (ошибаться) абмаўляцца, памыляцца, агаворвацца
3)
абумоўлівацца, агаворвацца
оговор
абгавор, -ру
оговорённый
1) (оклеветанный) абгавораны
2) (заранее условленный) абумоўлены, агавораны
3) (с оговоркой) агавораны
оговорить
1) (оклеветать) абгаварыць
2) (заранее условиться) абумовіць, агаварыць
3) (сделать оговорку) агаварыць
оговориться
1) (сделать оговорку) агаварыцца
2) (ошибиться) абмовіцца, памыліцца, агаварыцца
оговорка
1) (замечание) агаворка, -кі
2) (обмолвка) абмоўка, -кі
оговорочный
агаворачны
оговорщик