Verbum

оглавление

ср. змест, род. зместу муж.

огладить

совер. (лошадь) спец. пагладзіць

(пригладить) абгладзіць, прыгладзіць

огладиться

совер. разг. абгладзіцца, прыгладзіцца

огладывать

несовер. прост. см. обгладывать

оглаженный

разг. пагладжаны

абгладжаны, прыгладжаны

оглаживать

несовер. разг. гладзіць, пагладжваць

(приглаживать) абгладжваць, прыгладжваць

оглаживаться

разг.

1) абгладжвацца, прыгладжвацца

2) страд. гладзіцца

абгладжвацца, прыгладжвацца

см. оглаживать

огласить

совер.

1) (оповестить) апавясціць, абвясціць

(объявить) аб’явіць

(прочесть вслух) прачытаць уголас

2) (разгласить) уст. выдаць, распаўсюдзіць

3) (наполнить звуками) напоўніць (гукамі, крыкам)

см. оглашать

огласиться

(наполниться звуками) напоўніцца (гукамі, крыкам)

огласка

жен. агалоска, -кі жен., апавяшчэнне, -ння ср.

предать огласке — апавясціць, раскрыць