Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

жар

муж.

1) гарачыня, -ні жен.

(зной) спёка, -кі жен., спякота, -ты жен.

2) (угли) жар, род. жару муж.

3) мед. гарачка, -кі жен.

лежать в жару — ляжаць у гарачцы

4) (пыл, рвение) запал, -лу муж.

задать жару — задаць дыхту

поддать жару — паддаць пары

чужими руками жар загребать погов. — чужымі рукамі жар заграбаць

жара

гарачыня, -ні жен.

(зной) спёка, -кі жен., спякота, -ты жен.

жаргон

жаргон, -ну муж.

жаргонный

жаргонны

жардиньерка

жардыньерка, -кі жен.

жаренный, жареный

1) (готовленный для еды) печаны

(о мясе) смажаны

(о сале) сквараны

(о кофе, семечках и т.п.) пражаны, прэжаны

2) (жжённый, жжёный) палены, печаны

жареное

ср. сущ. смажанае, -нага ср., смажаніна, -ны жен.

жаренье

(приготовление для еды) пячэнне, -ння ср.

(мяса) смажанне, -ння ср.

(сала) скваранне, -ння ср.

(кофе, семечек и т.п.) пражанне, -ння ср.

жарить

несовер.

1) (готовить для еды) пячы

(мясо) смажыць

(сало) скварыць

(кофе, семечки и т.п.) пражыць, прэгчы

2) (жечь, палить) паліць, пячы

3) (азартно что-либо делать) прост. жарыць

смаліць

жариться

1) (подвергаться действию жара) пячыся

смажыцца

скварыцца

пражыцца, прэгчыся

2) (находясь в жарком месте) разг. пячыся

3) страд. пячыся

смажыцца

скварыцца

пражыцца, прэгчыся

паліцца

см. жарить 1, 2