жар

муж.

1) гарачыня, -ні жен.

(зной) спёка, -кі жен., спякота, -ты жен.

2) (угли) жар, род. жару муж.

3) мед. гарачка, -кі жен.

лежать в жару — ляжаць у гарачцы

4) (пыл, рвение) запал, -лу муж.

задать жару — задаць дыхту

поддать жару — паддаць пары

чужими руками жар загребать погов. — чужымі рукамі жар заграбаць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)