выпад
муж. в разн. знач. выпад, -ду муж.
(выходка — ещё) выхадка, -кі жен., выбрык, -ку муж.
выпадание
выпаданне, -ння ср.
выпадать
несовер. в разн. знач. выпадаць
см. выпасть
выпадение
выпаивать
выпаиваться
см. выпаивать I
см. выпаивать II
выпаленный
выпалены
выпаливать
несовер. прям., перен. выпальваць
выпалить
совер. прям., перен. выпаліць
выпалывание
выполванне, -ння ср.