Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вынашивание

выношванне, -ння ср.

вынашивать

несовер. прям., перен. выношваць

см. выносить I

вынашиваться

возвр., страд. выношвацца

вынесение

в разн. знач. вынясенне, -ння ср.

вынесенный

вынесены

вынести

совер.

1) в разн. знач. вынесці, мног. павыносіць (о впечатлении — ещё) атрымаць

вынести мебель из комнаты — вынесці (павыносіць) мэблю з пакоя

вынести за скобки — вынесці за дужкі

вынести вопрос на собрание — вынесці пытанне на сход

волна вынесла лодку на берег — хваля вынесла лодку на бераг

вынести приговор — вынесці прысуд

вынести впечатление — вынесці (атрымаць) уражанне

вынести благодарность — вынесці падзяку

2) (умчать, вывезти куда-либо) вынесці, вымчаць

лошади вынесли сани на поляну — коні вынеслі (вымчалі) сані на паляну

3) (выдержать, вытерпеть) вынесці, знесці, выцерпець

вынести на своих плечах — вынесці на сваіх плячах

вынестись

вынесціся, вымчацца

вынимать

несовер.

1) вымаць

2) портн. выразаць, вырэзваць

выниматься

1) вымацца

2) страд. вымацца

выразацца, вырэзвацца

см. вынимать

вынос

муж.

1) вынас, -су муж.

2) (способ запряжки)

а) (сбоку) прыпрэжка, -кі жен.

б) (гуськом) цугам, наўсцяж