вызвать
совер. в разн. знач. выклікаць, мног. павыклікаць, вызваць, мног. павызываць
вызвать к начальнику — выклікаць (вызваць) да начальніка
вызвать сомнение — выклікаць сумненне
вызвать вражду между друзьями — выклікаць варожасць паміж сябрамі
это не вызвало затруднений — гэта не выклікала цяжкасцей
вызвать на разговор — выклікаць (вызваць) на размову
вызвать на соревнование — выклікаць (вызваць) на спаборніцтва
вызвать радость — выклікаць радасць
вызвать к жизни — выклікаць да жыцця
вызваться
вызвацца, падрадзіцца, узяцца, падахвоціцца
вызвездить
совер. (о небе) безл. разг. стаць зорна
вызарыцца
уже давно вызвездило — ужо даўно стала зорна (вызарылася)
вызволить
совер. прост. выслабаніць
вызволять
несовер. прост. выслабаняць
вызволяться
возвр., страд. выслабаняцца