Verbum

вещание

1) радио вяшчанне, -ння ср.

2) уст. прадраканне, -ння ср., прадказванне, -ння ср.

вещатель

уст. прадракальнік, -ка муж., прадказальнік, -ка муж., вяшчун, род. вешчуна муж.

вещать

несовер.

1) радио вяшчаць

2) уст. прадракаць, прадказваць

вещевой

рэчавы

вещевое довольствие — рэчавае забеспячэнне

вещевой мешок — рэчавы мяшок

вещевой склад — рэчавы склад

вещественность

рэчыўнасць, -ці жен.

(материальность) матэрыяльнасць, -ці жен.

вещественный

1) (состоящий из вещества) рэчыўны

(материальный) матэрыяльны

2) (состоящий из вещей) рэчавы

вещественное доказательство юр. — рэчавы доказ

вещество

ср. рэчыва, -ва ср.

(материя) матэрыя, -рыі жен.

взрывчатое вещество — выбуховае рэчыва

обмен веществ — абмен рэчываў

вещизм

муж. рэчавізм, -му муж., набывальніцтва, -ва ср.

вещий

уст. вешчы, прарочы

вещица, вещичка

разг. штучка, -кі жен.

(безделушка) цацка, -кі жен.