Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вешалка

вешалка, -кі жен.

вешало

ср.

1) (для просушивания снопов) азярод, -да муж.

2) вешала, -лы жен.

(в избе) перасёлка, -кі жен., жэрдка, -кі жен.

вешатель

уст. вешальнік, -ка муж.

вешать

I несовер. вешаць

вешать голову — вешаць (апускаць) галаву

вешать собак на кого-либо — вешаць сабак на каго-небудзь

вешать нос — вешаць (апускаць) нос

хоть топор вешай — хоць тапор вешай

II несовер. (взвешивать) важыць

вешаться

I несовер. возвр., страд. вешацца

вешаться на шею — вешацца на шыю

II несовер. возвр., страд. (на весах) важыцца

вешение

тычкаванне, -ння ср.

вешить

несовер. геод. тычкаваць

вешка

геод. тычка, -кі жен.

вешний

уст., обл. веснавы, вясенні

вешние воды — веснавыя (вясеннія) воды