расстыковываться
возвр., страд. расстыкоўвацца
рассудительно
нареч. разважна, разважліва
рассудительность
разважнасць, -ці жен., разважлівасць, -ці жен.
рассудить
совер.
1) (вынести заключение) рассудзіць
рассудить спор — рассудзіць спрэчку
2) (обдумать, решить) разважыць
вырашыць
рассудок
муж.
1) (нормальное состояние человеческого сознания) розум, -му муж.
лишиться рассудка — страціць розум
2) (здравый смысл) здаровы розум
рассудку вопреки — насуперак здароваму розуму
3) (умствование) развага, -гі жен.
субъективный рассудок — суб’ектыўная развага
быть в полном рассудке — быць у поўным розуме
любить без рассудка — любіць без памяці
рассудочность
1) разумовасць, -ці жен.
2) адцягненасць, -ці жен., абстрактнасць, -ці жен.
3) разважнасць, -ці жен.
см. рассудочный
рассудочный
1) разумовы
рассудочная деятельность — разумовая дзейнасць
2) (отвлечённый) адцягнены, абстрактны
3) (освобождённый от чувства) разважны
рассудочная любовь — любоў без пачуцця, разважная любоў
рассуждать
несовер. в разн. знач. разважаць
он правильно рассуждает — ён правільна разважае
рассуждать на всякие темы — разважаць на ўсякія тэмы
рассуждение
ср. разважанне, -ння ср., развага, -гі жен.
без рассуждений — без разважанняў
правильное рассуждение — правільнае разважанне
пускаться в рассуждения — пачынаць разважаць