Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раз

I в разн. знач. раз, род. разу муж., мн. разы, род. разоў

в первый раз — першы раз

в тот раз — той раз, таго разу, тады

вот тебе и раз! — вось табе і на (раз)!

раз (и) навсегда — раз (і) назаўсёды

раз-два и готово — раз-два і гатова

раз-два и обчёлся — раз-два і ўсё

раз-другой — раз-другі

раз за разом — раз-пораз, раз за разам

раз на раз не приходится — раз на раз не прыходзіцца

раз от разу — што далей, то…, далей-болей

раз плюнуть — раз плюнуць

в самый раз

а) (в подходящее время, вовремя) у самы раз, самы раз, самая пара, сама што

б) (впору) як раз, у самы раз, самы раз

иной раз, другой раз — іншы раз, другі раз, часамі, часам

не раз — не раз

ни в коем разе — ні ў якім разе

дать раза — раз стукнуць

II нареч. раз, аднойчы

как-то раз — неяк раз (аднойчы)

III союз калі, раз

раз не знаешь, не говори — калі (раз) не ведаеш, не гавары

разагитировать

совер. разг. разагітаваць

разалеться

совер. разг. расчырванецца, распунсавецца

разасигнованный

разасігнаваны

разахаться

совер. разг. разахацца

разбавитель

спец. разбавіцель, -лю муж.

разбавить

совер. прям., перен. разбавіць, развесці

разбавиться

разг. разбавіцца, развесціся

разбавка

разг. разбаўка, -кі жен.

разбавление

разбаўленне, -ння ср., развядзенне, баўленне, -ння ср., развядзенне, -ння ср.