рассудок

муж.

1) (нормальное состояние человеческого сознания) розум, -му муж.

лишиться рассудка — страціць розум

2) (здравый смысл) здаровы розум

рассудку вопреки — насуперак здароваму розуму

3) (умствование) развага, -гі жен.

субъективный рассудок — суб’ектыўная развага

быть в полном рассудке — быць у поўным розуме

любить без рассудка — любіць без памяці

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)