Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзиклмнопрстухцчшъыьюя- 
бвгдежзийклмнопрстуфхцчшщя

вылупливать

несовер. прост. вылупліваць

вылупливаться

вылуплівацца

вылуплять

несовер. прост. вылупліваць

вылупляться

вылуплівацца

вылущенный

вылушчаны, мног. павылушчваны, вылузаны, мног. павылузваны

вылущивание

вылушчванне, -ння ср., вылузванне, -ння ср.

вылущивать

несовер.

1) вылушчваць, вылузваць

2) мед. вылушчваць

вылущиваться

1) вылушчвацца, вылузвацца

2) мед. вылушчвацца

3) страд. вылушчвацца, вылузвацца

см. вылущивать

вылущить

совер.

1) вылушчыць, мног. павылушчваць, вылузаць, мног. павылузваць

2) мед. вылушчыць

вылущиться

1) вылушчыцца, мног. павылушчвацца, вылузацца, мног. павылузвацца

2) мед. вылушчыцца