Verbum

надрожаться

совер. разг. надрыжацца

натрэсціся, накалаціцца

надруб

муж. см. надрубка

надрубание

надсяканне, -ння ср.

надрубать

несовер. надсякаць

надрубаться

страд. надсякацца

надрубить

совер. надсячы, мног. панадсякаць

надрубка

жен.

1) (действие) надсяканне, -ння ср.

2) (надрубленное место) надсечка, -кі жен.

надрубленный

надсечаны

надругательство

ср. здзек, род. здзеку муж., насмяянне, -ння ср., кпіны, -наў ед. нет (з каго-чаго)

(оскорбление) зневажанне, -ння ср., знявага, -гі жен., абраза, -зы жен. (каго-чаго)

(обесчещивание) абняслаўленне, -ння ср., зняслаўленне, -ння ср., аганьбаванне, -ння ср. (каго-чаго)

(изнасилование) згвалтаванне, -ння ср., згвалчанне, -ння ср.

надругаться

совер. наздзекавацца, насмяяцца, накпіць (з каго-чаго)

(оскорбить) зняважыць, абразіць (каго-што)

(обесчестить) абняславіць, зняславіць, аганьбаваць (каго-што)

(изнасиловать) згвалціць