Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сопрягаться

возвр., страд. спалучацца

сопряжение

книжн., спец. спалучэнне, -ння ср.

сопряжённость

звязанасць, -ці жен., спалучанасць, -ці жен.

сопряжённый

звязаны, спалучаны

сопряжённые точки физ. — спалучаныя пункты

сопряжённые рессоры тех. — спалучаныя рысоры

сопрячь

совер. книжн., спец. спалучыць

сопутствие

спадарожнічанне, -ння ср.

сопутствовать

несовер.

1) спадарожнічаць

(идти вместе) ісці разам

2) перен. (происходить одновременно) адбывацца адначасова

сопутствующий

1) прич. які (што) спадарожнічае, які (што) ідзе разам

які (што) адбываецца адначасова

см. сопутствовать

2) прил. спадарожны

адначасовы

звязаны з гэтым

сопутствующие обстоятельства — звязаныя з гэтым (адначасовыя) акалічнасці

сор

муж. смецце, -цця ср.

выносить сор из избы — выносіць смецце з хаты

соразмеренный

суразмераны

разлічаны ў адпаведнасці (з чым)