Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

расквашивать

несовер. прост. расквашваць

расквашиваться

возвр. страд. расквашвацца

расквитаться

совер. разг. прям., перен. расквітацца

раскиданный

раскіданы, мног. параскіданы

раскидать

совер. в разн. знач. раскідаць, мног. параскідаць

раскидать навоз — раскідаць (параскідаць) гной

раскидать бумаги по полу — раскідаць (параскідаць) паперы па падлозе

жизнь раскидала друзей по свету — жыццё раскідала (параскідала) сяброў па свеце

раскидаться

разг.

1) (увлечься киданием) раскідацца

2) (разлечься) разлегчыся, раскінуцца

(рассесться) рассесціся

(развалиться — ещё) разваліцца

3) (расположиться на широком пространстве) раскінуцца, мног. параскідацца

по большому двору раскидались постройки — па вялікім двары раскідаліся (параскідаліся) будынкі

4) перен. (разбросаться, не сосредоточиться на чём-либо одном) раскідацца

раскидистый

раскідзісты, разгалісты, разгаты

раскидистый дуб — раскідзісты дуб

раскидной

раскідны

(раскладной) раскладны

раскидной стол — раскідны (раскладны) стол

раскидывание

I раскіданне, -ння ср., раскідванне, -ння ср.

см. раскидывать I

II 1) раскіданне, -ння ср., раскідванне, -ння ср., расстаўлянне, -ння ср.

2) разгортванне, -ння ср.

3) распасціранне, -ння ср.

4) расстаўлянне, -ння ср.

5) перен. разгортванне, -ння ср.

см. раскидывать II

раскидывать

I несовер. (разбрасывать) в разн. знач. раскідаць, раскідваць

раскидывать камни — раскідаць (раскідваць) камяні (каменне)

II несовер.

1) раскідаць, раскідваць, расстаўляць

2) разгортваць

3) распасціраць

4) расстаўляць

5) перен. разгортваць

см. раскинуть