раскидаться

разг.

1) (увлечься киданием) раскідацца

2) (разлечься) разлегчыся, раскінуцца

(рассесться) рассесціся

(развалиться — ещё) разваліцца

3) (расположиться на широком пространстве) раскінуцца, мног. параскідацца

по большому двору раскидались постройки — па вялікім двары раскідаліся (параскідаліся) будынкі

4) перен. (разбросаться, не сосредоточиться на чём-либо одном) раскідацца

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)