надоевший
1) прич. які (што) абрыдзеў, які (што) абрыдаў, які (што) надакучыў, абрыдлы
2) прил. абрыдлы
(докучливый) дакучлівы, надакучлівы
надоедание
дакучанне, -ння ср., надакучанне, -ння ср., надакучванне, -ння ср.
назалянне, -ння ср.
надоедать
несовер. дакучаць, надакучаць, надакучваць
назаляць
надоедливо
нареч. дакучліва, надакучліва
назойліва
надоедливость
дакучлівасць, -ці жен., надакучлівасць, -ці жен.
назойлівасць, -ці жен.
надоедливый
абрыдлівы, дакучлівы, надакучлівы
назойлівы
надоесть
совер. абрыдзець, абрыдаць, надакучыць
смертельно надоесть — да смерці абрыдзець (абрыдаць, надакучыць)
надоесть как горькая редька, надоесть хуже (пуще) горькой редьки — надакучыць (абрыдзець) як горкая рэдзька