Verbum

соподчинительный

грам. сузалежны

соподчинить

совер.

1) (одновременно подчинить) супадпарадкаваць

2) грам. зрабіць сузалежным

соподчинять

несовер.

1) (одновременно подчинять) супадпарадкоўваць

2) грам. рабіць сузалежным

соподчиняться

страд.

1) супадпарадкоўвацца

2) рабіцца сузалежным

см. соподчинять

сополимер

спец. супалімер, -ра муж.

сопоставимость

супастаўнасць, -ці жен., супараўнальнасць, -ці жен.

сопоставимый

супастаўны, супараўнальны

сопоставительный

параўнальны, супастаўляльны

сопоставительная грамматика — параўнальная граматыка

сопоставительный метод — параўнальны (супастаўляльны) метад

сопоставительный анализ — супастаўляльны аналіз

сопоставить

совер. супаставіць, параўнаць

сопоставление

супастаўленне, -ння ср., параўнанне, -ння ср., параўноўванне, -ння ср.