открученный
адкручаны, 
открученный
адкручаны, 
откручивать
откручиваться
открывалка
открыватель
адкрывальнік, -ка 
открывать
1) (дверь, окно, шкатулку) адчыняць, адкрываць
(штору, занавес) адкрываць
2) (начинать) пачынаць, распачынаць
(собрание, заседание 
3) (класть начало существованию) адкрываць
4) (пускать, вводить в действие) пускаць, даваць, адкрываць
5) (предоставлять) адкрываць, даваць
6) (обнажать) адкрываць
7) (раскрывать) разгортваць
(глаза) расплюшчваць, адкрываць
(рот) разяўляць, адкрываць
8) 
9) 
10) (о научных открытиях) адкрываць
открываться
1) (о двери, окне, шкатулке) адчыняцца
(о шторе, занавесе) адкрывацца
2) (начинаться) пачынацца
(о собрании, заседании 
3) (предоставляться) адкрывацца
4) (обнажаться) адкрывацца
5) (раскрываться) разгортвацца
(о глазах) расплюшчвацца, адкрывацца
(о рте) разяўляцца, адкрывацца
6) (становиться видным) адкрывацца
7) (откровенно высказываться) выказваць свае думкі, адкрываць свае думкі
8) 
адкрывацца
пачынацца, распачынацца
пускацца, давацца
разгортвацца
расплюшчвацца
разяўляцца
выкрывацца
выяўляцца
выказвацца
открывашка
открылок
открытие
1) (действие) адчыненне, -ння 
пачынанне, -ння 
адкрыццё, -цця 
пуск, 
выкрыццё, -цця 
2) (научное