Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

открепительный

адмацавальны

открепить

совер.

1) адмацаваць

(отвязать) адвязаць, мног. паадвязваць

2) (снять с учёта) адмацаваць

открепиться

1) адмацавацца

(отвязаться) адвязацца, мног. паадвязвацца

2) (сняться с учёта) адмацавацца

открепление

1) адмацаванне, -ння ср.

адвязванне, -ння ср.

2) адмацаванне, -ння ср.

см. откреплять

откреплённый

1) адмацаваны

адвязаны, мног. паадвязваны

2) адмацаваны

см. открепить

откреплять

несовер.

1) адмацоўваць

(отвязывать) адвязваць

2) (снимать с учёта) адмацоўваць

открепляться

1) адмацоўвацца

(отвязываться) адвязвацца

2) (сниматься с учёта) адмацоўвацца

см. открепиться

3) страд. адмацоўвацца

адвязвацца

см. откреплять

откреститься

совер. разг. адхрысціцца

открещиваться

несовер. разг. адхрышчвацца

откристаллизоваться

совер. адкрышталізавацца