Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вериги

мн. церк. вярыгі, -рыг

верига ед. — вярыга, -гі жен.

веритель

уст. давернік, -ка муж.

верительница

уст. даверніца, -цы жен.

верительный

1) даверны

2) дипл. даверчы

верительая грамота — даверчы ліст (даверчая грамата)

верить

несовер. в разн. знач. верыць

верить на слово — верыць на слова

не верить своим ушам (глазам) — не верыць сваім вушам (вачам)

вериться

безл. верыцца

свежо предание, а верится с трудом — паданне свежае, але паверыць цяжка

верификация

верыфікацыя, -цыі жен.

верки

воен. уст. веркі, -каў ед. нет

верлибр

лит. верлібр, -ра муж.

вермахт

вермахт, -та муж.