осыпать
I \(осы́пать\)
совер.
1) (покрыть сыпучим веществом) абсыпаць, мног. паабсыпаць
осыпать мукой — абсыпаць мукой
2) (густо усеять) усыпаць
3) (обвалить) асыпаць, мног. паасыпаць
осыпать штукатурку — асыпаць тынк
4) (тряхнуть) асыпаць, мног. паасыпаць
яблоня осыпала листья — яблыня асыпала лісты
5) перен. асыпаць
осыпать проклятиями — асыпаць праклёнамі
II \(осыпа́ть\)
несовер.
1) (покрывать сыпучим веществом) абсыпаць
2) (густо усеивать) усыпаць
3) (обваливать) асыпаць
4) (отряхивать) асыпаць
5) перен. асыпаць
осыпать похвалами — асыпаць пахваламі, хваліць
осыпать бранью — лаяць
см. осыпать I
осыпаться
I \(осы́паться\)
совер.
1) (покрыться сыпучим веществом) абсыпацца, мног. паабсыпацца
2) (густо усеяться) усыпацца
3) (обвалиться) асыпацца, мног. паасыпацца
II \(осыпа́ться\)
несовер.
1) (покрываться сыпучим веществом) абсыпацца
2) (густо усеиваться) усыпацца
3) (обваливаться) асыпацца
см. осыпаться I
4) страд. абсыпацца
усыпацца
асыпацца
см. осыпать II 1–3
осыпь
жен. геол. асыпак, -пку муж., восып, -пу муж.
ось
в разн. знач. вось, род. восі жен.
передняя ось — пярэдняя вось
ось вращения — вось вярчэння
осьмизубые
мн. сущ. зоол. васьмізубыя, -бых
осьминог
зоол. васьміног, -га муж.
осязаемо
нареч. адчувальна
прыметна, разг. прыкметна
см. осязаемый 2
осязаемость
адчувальнасць, -ці жен.
прыметнасць, -ці жен., разг. прыкметнасць, -ці жен.
см. осязаемый 2